Αν, λοιπόν, δεν έχεις να πληρώσεις τις ασφαλιστικές σου εισφορές, το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να χάσεις την ασφαλιστική κάλυψη. Τίποτε άλλο! Διότι το καθεστώς του ανασφάλιστου αλλά ελεύθερου είναι απείρως καλύτερο από του φυλακισμένου! Το καθεστώς του ιδιοκτήτη σπιτιού και ανασφάλιστου είναι απείρως καλύτερο από του πεταμένου στον δρόμο, μετά από κατάσχεση, για να πληρωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές! Αυτά, στο κράτος – νταβατζή δεν ισχύουν. Εδώ, η ασφάλιση είναι με το ζόρι! Κι αν δεν έχεις να πληρώσεις, πας φυλακή. Ίσως είναι κι αυτός ένας τρόπος να σου παράσχει το κράτος τροφή, στέγη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αφού πρώτα σου τα πήρε!
Για εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες, το θέμα δεν σηκώνει αστεία. Είδαν τον τζίρο τους να μηδενίζεται, δεν βγάζουν ούτε τα έξοδα, κι απειλούνται και με φυλάκιση, ενώ ήδη ο ΟΑΕΕ, ο φαταούλας των εισφορών τους, τους έχει κόψει τις παροχές υγείας. Ο επαγγελματίας χωρίς δουλειά, είναι σε πιο τραγική θέση από τον άνεργο. Ο άνεργος δεν έχει έσοδα. Ο επαγγελματίας συνεχίζει να έχει έξοδα: μισθούς, εργοδοτικές εισφορές, ενοίκια, ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό, επιμελητήρια, τέλη. Και δεν μπορεί να ελπίζει ούτε στο Ταμείο Ανεργίας. Όλοι μαζί, οι ανασφάλιστοι ασφαλισμένοι, οι ελεύθεροι πολιορκημένοι ενός φαύλου και απάνθρωπου κράτους, έχουμε τη δύναμη να αντισταθούμε στην κρατική βαρβαρότητα. Απ’ ό,τι έδινες, λοιπόν, πληρώνοντας μια ζωή εισφορές, δεν υπάρχει ούτε δεκάρα τσακιστή στο ταμείο. Κι επειδή πρέπει να συνεχίσω να σου ρουφάω το αίμα, σε απειλώ με φυλακές και πλειστηριασμούς! Αποκλείω κι εσένα και την οικογένειά σου από τις παροχές υγείας, μολονότι με τα χρήματα που έχεις πληρώσει, αν είχες κάνει ιδιωτική ασφάλιση, θα είχες σουίτα στο καλύτερο νοσοκομείο! Σου βάζω κι ένα αισχρό τοκογλυφικό πρόστιμο και σου ζητώ, αν βρεις ποτέ τα χρήματα, να με πληρώσεις αναδρομικά και για τις... παροχές υγείας που δεν σου παρείχα.
Το ασφα-ληστρικό σύστημα που ισχύει στο ελληνικό κράτος, το πονηρά ονομαζόμενο αναδιανεμητικό, χρησιμοποιεί τις εισφορές σου όχι για να δημιουργήσει το προσωπικό σου κεφάλαιο, αλλά για να πληρώσει τις συντάξεις των προηγούμενων συνταξιούχων. Δεν σου το λέει ευθέως. Σου δίνει τάχα μου διαφορετικές κλάσεις και διαφορετικές παροχές. Τίποτε δεν ισχύει, καθώς το τι θα παίρνεις εξαρτάται από το τι θα έχουν να δώσουν οι ασφαλισμένοι την εποχή που θα πάρεις σύνταξη. Και σε κλέβει και σε κοροϊδεύει. Με το πρόσχημα της αλληλεγγύης των γενεών «φεσώνει» τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας (φοβερή αλληλεγγύη!) και κατασπαράσσει τους σημερινούς ασφαλισμένους για να συνεχίσει να δίνει ηγεμονικές συντάξεις στους 50άρηδες των κομματικών στρατών. Η ετήσια επιχορήγηση στον ΟΑΕΕ από τον κρατικό προϋπολογισμό, το 2012 ήταν περίπου 4.000 ευρώ ανά συνταξιούχο. Το 2013 μειώθηκε στα 2.400 χιλιάδες ευρώ. Σε ποια ταμεία, παρά την κρίση, παρά τη χρεοκοπία, δεν μειώθηκε καθόλου και θα παραμείνει ίδια κι απαράλλαχτη μέχρι το 2016; Στα ταμεία των «παιδιών» του συστήματος: ΔΕΗ και ΟΤΕ. Εκεί που διορίζονταν οι κομματικοί στρατοί. Πόσα πληρώνεις, φορολογούμενε, (γιατί αυτό σημαίνει κρατική επιχορήγηση) για τους Φωτόπουλους αυτού του κόσμου; 16.000 ευρώ τον χρόνο, ανά συνταξιούχο της ΔΕΗ και 11.000 ευρώ ανά συνταξιούχο του ΟΤΕ! Δηλαδή, ο πατρίκιος συνταξιούχος της ΔΕΗ αξίζει 7 περίπου φορές παραπάνω από την πλέμπα του ΟΑΕΕ. (Και μην πει κανένας για το Ταμείο ΟΠΑ-ΔΕΗ που ενσωματώθηκε στην εταιρεία με την «ιδιωτικοποίησή» της διότι από το 2000 ο προϋπολογισμός το έχει ξεπληρώσει και με το παραπάνω!) Αυτές ήταν οι κόκκινες γραμμές του Βενιζέλου! Πώς δεν θα θιγούν τα δικά μας παιδιά. Όσο για σας, του ΟΑΕΕ και των άλλων επαγγελματικών ταμείων, δεν πα να ψοφήσετε! Ε, λοιπόν, όχι! Οι ασφαλιστικές εισφορές μας είναι περιουσία μας. Δεν ανήκουν σε κανέναν πελατειακό μηχανισμό.
Ξεκινάμε αγώνα σε κάθε επίπεδο: νομικό, επικοινωνιακό, ακτιβιστικό, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για:
1. Να μη γίνει καμία κατάσχεση και καμία σύλληψη ασφαλισμένου για αδυναμία πληρωμής εισφορών.
2. Να μν διακοπεί σε κανέναν η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
3. Να διαγραφεί κάθε πρόστιμο από καθυστέρηση καταβολής εισφορών.
4. Να πάψει η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών να είναι προϋπόθεση για νόμιμη επαγγελματική δραστηριότητα.
5. Να διαχωρισθούν οι εισφορές για την υγεία από τις εισφορές για τη σύνταξη.
6. Να δημιουργηθεί ηλεκτρονικός «Προσωπικός Ασφαλιστικός Λογαριασμός» στον οποίο κάθε ασφαλισμένος θα βλέπει τι έδωσε και τι πήρε από τον ασφαλιστικό του φορέα, στο σύνολο της μέχρι τώρα εργασιακής του πορείας. Ο λογαριασμός θα περιέχει αναλογιστική μελέτη με διαφορετικά σενάρια και δυνατότητες επιλογών, ώστε ο ασφαλισμένος να ξέρει τι παροχές έχει σε κάθε επίπεδο ασφαλίστρων, πότε μπορεί να βγει στη σύνταξη με ποιο μηνιαίο ποσό. Για όσους δεν έχουν σήμερα να πληρώσουν, η στοιχειώδης κοινωνική αλληλεγγύη, απαιτεί να τους ζητηθεί μόνο η εισφορά για τις παροχές υγείας (που είναι περίπου το 1/5 των μηνιαίων ασφαλίστρων) ή, αν δεν έχουν ούτε αυτά, να θεωρηθούν λογιστικά ενήμεροι και το ποσό να αφαιρεθεί από τις συνολικές ασφαλιστικές τους καταβολές, με ανάλογη μείωση του ποσού της σύνταξης, στο τέλος της επαγγελματικής τους διαδρομής. Αυτό είναι δίκαιο για όλους. Φυσικά, μπορούν αργότερα, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, να καλύψουν όλο το ποσό, και να μην έχουν καμιά μείωση.
7. Να πάψει η προκλητική και εξοργιστική ανισότητα στη χρηματοδότηση των «ευγενών» (με τα λεφτά των άλλων) ταμείων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το κράτος, εφόσον συμμετέχει, πρέπει να συμμετέχει με το ίδιο ποσό για κάθε συνταξιούχο.
Και επιτέλους: να ανοίξει ο δυσώδης και αμαρτωλός φάκελος του ασφαλιστικού και να υιοθετήσουμε το μόνο δίκαιο σύστημα, αυτό που εφαρμόζεται σε όλα τα σοβαρά κράτη: το ανταποδοτικό / κεφαλαιοποιητικό.
Δηλαδή οι εισφορές για κάθε ασφαλισμένο, είτε είναι ελεύθερος επαγγελματίας είτε υπάλληλος, να μπαίνουν στον προσωπικό του «κουμπαρά». Και να αποφασίζει εκείνος τον τρόπο της διαχείρισης ή της επένδυσής του. Η σύνταξή του και οι παροχές υγείας να προέρχονται από αυτόν τον λογαριασμό, με τελικό στόχο να μπορεί κάθε πολίτης να επιλέγει ελεύθερα τον ασφαλιστικό φορέα που προτιμάει, κρατικό ή ιδιωτικό, και να ξέρει τι δίνει και τι παίρνει απ’ αυτόν, με δέσμευση και των δύο πλευρών. Μην ξεχνάτε ότι φαινόμενα τύπου Ψωμιάδη, ήταν η έλλειψη εφαρμογής των εποπτικών κανόνων που τα εξέθρεψε, δηλαδή πάλι η διαπλοκή. Το κράτος να αναλάβει μόνο τον τομέα της Πρόνοιας καλύπτοντας και συνταξιοδοτώντας μόνο τους αποδεδειγμένα αδύναμους.
Kokonas George
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου