Καλησπέρα Ελληνες.
Ο Χρυσοστομος μόλις γυρισε σπίτι του..Γύρισε όμως, γιατι, ειχε ανθρωπους που τον αγαπουν.
Kyriaki Kyriaki
Ο Χρυσοστομος μόλις γυρισε σπίτι του..Γύρισε όμως, γιατι, ειχε ανθρωπους που τον αγαπουν.
Θάθελα να σας ενημερωσω για το τι συνέβη και τι αντιμετωπισε εκεινος πρωτίστως αλλα κι εγω..
Την Παρασκευη τα ξημερωματα τον συλλάβανε σαν κοινό εγκληματία. Τον σταματησε η τροχαια για ελεγχο. Τον πηρανε χωρις να ενημερωθει.Τον πηγαν στο αστυνομικό τμήμα Αλιμου και αφησανε το γιο του στον δρόμο.
Μαζεψα το παιδι και πηρα το αυτοκίνητο..δεν με αφησανε να τον δω.
Το πρωι ημουν με τον δικηγορο στην Ευελπίδων. Τον φέρανε πολύ αργα, την Παρασκευή στις 12,30 μμ. Ο δικηγορος δεν ειχε καμια εξουσιοδότηση φυσικά, για να παρει δικογραφία. Δεν γνωριζαμε τι αφορά το ενταλμα. Μεχρι να βρουμε τι αφορα, πήγε 13,30.μμ. Αφορουσε καταδίκη ερημην, για το ΤΕΒΕ για ποσο που ειναι χρεωμενο 10 χρονια μετα την διακοπή της εφορίας, χωρις καμια ειδοποιηση ουτε για τη δίκη, ουτε για το οτι καταδικάστηκε. Σημειωτέον, μενουμε στο ίδιο σπίτι, 14 χρόνια.
Η μονη λυση για να αποφυλακιστεί αυθημερόν, ήταν να υπογραψει μου ειπε ο δικηγορος, ωστε η εξαγορα φυλάκισης α παει στην εφορία και να γινει απο 1400 ευρω αυτομάτως βεβαιωμένο χρέος 5000 ευρω.
Ο Χρυσοστομος αποφάσισε να μην υπογράψει. Μην προλαβαινοντας πια τιποτε, περι εφέσεως ή ανακοπή εκτέλεσης ποινής, πηρε τον δρόμο για το κρατητήριο Αλίμου, πάλι πίσω, με χειροπέδες και απελπισμένος.
Θέλω Να καταγγείλω, οτι ο Χρυσόστομος ΔΕΝ ΕΤΡΩΓΕ. ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΑΝΕ ΝΑ ΦΑΕΙ.
Την επόμενη μέρα, με πήρε τηλέφωνο και μου ειπε οτι τον μεταφέρουν στο ΑΤ Αναβύσσου. Επρεπε να παω για να υπογραψει εξουσιοδοτήσεις και να τον δω, να του πάω ρούχα..τα γυαλια του, ένα βιβλίο.
Του πήρα σουβλάκια και καφέ. Μπαινοντας όμως στο επισκεπτήριο, δεν τον αφήσανε να βγει καθόλου απο το κελί. Επρεπε να στεκομαι 10 μέτρα μακρια απο την σιδερένια πορτα και να του μιλω. Επρεπε να του δίνει η αστυνομικός τα πραγματα ένα ένα, αφου τα ζητούσε.
Τον υποχρέωσε να συμπληρωσει τις εξουσιοδοτήσεις για τον δικηγόρο, όρθιος, ακουμπώντας πάνω στην σιδερένια πορτα. Ευτυχως ειχε τωρα γυαλιά.
Απελπίστηκα..τον έβλεπα γερασμένο και τρομαγμένο.
Η αστυφύλακας, λιγο πριν παω, μιλουσε με delivery και παρηγγελνε καφε.
- "Μπορω να παραγγείλω εναν καφέ; " την ρωτησε ο Χρυσόστομος μέσα απο το παραθυράκι..
- "Οχι του απαντησε δεν επιτρέπεται" Εμαθα οτι το βράδυ, δεν του εδινε το σεντόνι που του ειχα στειλει. Ειχε εκεινη τον σακο με τα πραγματα του και δεν του το εδινε..
Οταν την παρακάλεσα να δειξει ανθρωπια κι οταν της ειπα, οτι αυτός ο ανθρωπος, δεν ειναι εγκληματίας, δε συγκινήθηκε.
Μου εφτιαξε τα γνησια υπογραφής που για καλή μου τύχη, εγιναν πραγματικότητα, γιατί ο φίλος μου ο δικηγόρος, έμαθε απο τις γνωριμίες του, τον αριθμό αποφασης. Μου τον ειχε στειλει σε μήνυμα.
Διαφορετικά, δεν θα ειχα εξουσιοδοτήσεις. Δεν ειχα δικογραφία, δεν ήξερε ο δικηγορος μας ουτε το νουμερο απόφασης.Εφυγα, στο μαυρο μου χάλι και δεν μπορω ακομα να ξεχασω την εικονα του ανθρωπου αυτου, μέσα απο ενα παραθυράκι 20Χ20 εκατοστά.
Την άλλη μέρα,Κυριακή, πηγα πρωι στο επισκεπτήριο. Η διαδρομή ειναι 1,5 ωρα.Του πήγα καφέ. Μου ειχε πει απο το τηλέφωνο οτι θα του δωσουν να φάει κι ετσι, δεν πηρα φαγητό μαζι. Μονο καφέ. Αργοτερα εμαθα οτι το φαγητό ηταν απαισιο και ηρθε στις 8 το βράδυ. Ηταν η πρωτη και η τελευταια του φορα που εφαγ.Καθε φορα που ηταν να φαει, τον βαζανε και υπέγραφε το χαρτί αλλα τον μετακινουσαν, μια σε αλλο τμημα, μια στη σημανση, κανεις δεν σκεφτηκε οτι αυτος ο ανθρωπος ειναι νηστικός...
Αυτή τη φορά, ο αστυνομικός υπηρεσίας, ηταν ο Ανδρέας. Ενα παιδί, που ηταν ανθρωπος. "Δεν προβλέπεται μου είπε, αλλα θα τον βγάλω απο το κελί να μιλησετε σαν άνθρωποι" Κι ετσι, καθίσαμε και μιλησαμε και καποια στιγμή, μου ειπε, "μη φευγεις ακομα δεν θέλω να μπω μεσα εκει" Εφυγα λιγο αργότερα, αφου προσπάθησα να τον εμψυχώσω..δε του ειπα την αλήθεια που ειχα μαθει απο εναν δικηγόρο φιλο μου, που εχει γνωριμίες..θα το στέλνανε την δευτέρα στην Νεάπολη Κρήτης. Ειχε εκδοθεί φυλακιστήριο.
Πήρα τηλέφωνο το ΑΤ Αλιμου. Σε αυτό ήταν "χρεωμένος" αυτός ο ..εγκληματίας.
Κατι πολυ σημαντικο, ειναι οτι μεσα στις μετακινησεις του, ακουγε τους ασυρμάτους..."ο διοικητής σημερα θελει 4 προσαγωγές απο τον καθενα"
Πηρα λοιπον τηλεφωνο το Αλιμου.Τους ειπα οτι την Δευτέρα, θα ασκηθει εφεση και ανακοπή εκτελεσης ποινης και τους παρακάλεσα να αναβάλουν την μεταγωγή. Ακουσα ενα "ΟΧΙ"
Δευτέρα πρωί, ειμαι 8,30 η ώρα στην Ευελπίδων. Παιρνει ο δικηγορος δικογραφία και κανει την εφεση. Μένει η εκδικαση της αναστολής εκτέλεσης ποινης. Εχω ετοιμασει ενα φάκελο με αποδεικτικα. Ο σκοπός ηταν να αποδειξουμε την ανεπανορθωτη βλάβη που θα υποστει ή οικογένεια μας.. Πάει 13,00 μμ και ακομα δεν εχει εκδικαστει.
Σαν απο θαυμα, εχω μαζι μου, μια γνωμάτευση για την ανίατη ασθένεια μου. Μεγαλοβλαστική αναιμία. Κι ετσι, σαν μάρτυρας, με ρωταει η Εισαγγελέας και η Προεδρος "γιατι θα υποστει ανεπανόρθωτη βλάβη η οικογένειά σας, εαν φυλακιστεί ο συζυγός σας;" Και την κοιτάω στα μάτια και της απάντησα. Θέλετε να μάθετε τι; δεν θυμάμαι..θυμάμαι μονο οτι η αποφαση βγηκε. ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ.
Παιρνουμε το χαρτι αποφυλάκισης χάρη σε γνωριμία μέσα στην Ευελπίδων, στα χερια μας, στις 2,30μμ. Λειπει η σφραγίδα, του εισαγγελέα! ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ..αλλα..εχουν σχολάσει. Ο απογευματινός εισαγγελέας, θα ερθει στις 5-5,30μμ...
Ο Χρυσόστομος μου κάνει το τελευταιο του τηλεφωνημα "Κυριακή, με πάνε στο μεταγωγών, ακους; Θα φυγω Κρητη" Του ειπα οτι "αν τελικά φυγεις, εγω θα ειμαι στο πλοιο. Κάνε κουραγιο" Αυτο ήταν. Το τηλεφωνο απενεργοποιηθηκε.
Ο δικηγορος μου, περιμενε λοιπον, με την αποφυλάκιση για μια σφραγίδα.
Και παιρνω την απόφαση να παω στο μεταγωγων με μια φωτοτυπία χωρις σφραγίδα.
Ειμαι εκει στις 5μμ. Μπαινω μέσα και παω στο αξιωματικό υπηρεσίας.
"Κυριε Βασίλη", του λεω, "ειμαι η συζυγος του κρατουμενου και σας εφερα φωτοτυπία της αποφασης χωρις την σφραγίδα. Το πρωτοτυπο χαρτι ερχεται στις 6μμ. Μπορουσα να σας το στειλω με φαξ, αλλα ήθελα να με δειτε στα μάτια. Ηθελα να δειτε ποια ειμαι και να πιστεψετε, οτι δεν θα σας εβαζα σε παραβαση καθηκοντος, η αποφυλάκιση ειναι αληθινη και το πρωτοτυπο θα αργησει λιγο ακομα, σας παρακαλώ, καντε οτι νομίζετε..ξέρω οτι ο αντρας μου θα περασει απο εδω για να τον στειλετε Κρητη, θα περιμένω το δικηγορο εδω"
Ο Βασίλης χλώμιασε και κομπιαζοντας απάντησε "εχουμε καθυστερηση κυρία μου, πιστευω οτι θα προλάβετε, κοιταζοντας τους συναδέλφους του.Το πλοιο φευγει στις 9 το βραδυ, προλαβαινω να τον στειλω ακομα κι αν φυγει στις 7μμ"
Και ετσι, ο Χρυσόστομος βρισκεται σπίτι του, αλλα δεν ξέρω, αν θα το ξεχάσει αυτό που πέρασε ποτέ.
Ο γιος μου, ξαναμίλησε και μου εδωσε το χέρι του, οταν μπηκα στο σπιτι και του ειπα μια κουβέντα "Παιδί μου, να θυμάσαι, ότι μέχρι τελευταια στιγμή πρεπει να αγωνίζεσαι για τον στοχο και κατι πολυ σημαντικό, οτι η ενότητα, ειναι ο μεγαλύτερος νικητής."
Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Ελένη, που μου συμπαραστάθηκε και ολους σας.
Εγω αδέλφια, ειμαι πολυτιμος συμμαχος. Γιατί, δεν εχω πια αγνοια για το οτι δεν υπάρχει κράτος, το συνειδητοποιησα και δεν φοβάμαι πια, οσο εχω ανθρωπους που με αγαπουν. Αλοιμονο στους μονάχους..
Kyriaki KyriakiΤην Παρασκευη τα ξημερωματα τον συλλάβανε σαν κοινό εγκληματία. Τον σταματησε η τροχαια για ελεγχο. Τον πηρανε χωρις να ενημερωθει.Τον πηγαν στο αστυνομικό τμήμα Αλιμου και αφησανε το γιο του στον δρόμο.
Μαζεψα το παιδι και πηρα το αυτοκίνητο..δεν με αφησανε να τον δω.
Το πρωι ημουν με τον δικηγορο στην Ευελπίδων. Τον φέρανε πολύ αργα, την Παρασκευή στις 12,30 μμ. Ο δικηγορος δεν ειχε καμια εξουσιοδότηση φυσικά, για να παρει δικογραφία. Δεν γνωριζαμε τι αφορά το ενταλμα. Μεχρι να βρουμε τι αφορα, πήγε 13,30.μμ. Αφορουσε καταδίκη ερημην, για το ΤΕΒΕ για ποσο που ειναι χρεωμενο 10 χρονια μετα την διακοπή της εφορίας, χωρις καμια ειδοποιηση ουτε για τη δίκη, ουτε για το οτι καταδικάστηκε. Σημειωτέον, μενουμε στο ίδιο σπίτι, 14 χρόνια.
Η μονη λυση για να αποφυλακιστεί αυθημερόν, ήταν να υπογραψει μου ειπε ο δικηγορος, ωστε η εξαγορα φυλάκισης α παει στην εφορία και να γινει απο 1400 ευρω αυτομάτως βεβαιωμένο χρέος 5000 ευρω.
Ο Χρυσοστομος αποφάσισε να μην υπογράψει. Μην προλαβαινοντας πια τιποτε, περι εφέσεως ή ανακοπή εκτέλεσης ποινής, πηρε τον δρόμο για το κρατητήριο Αλίμου, πάλι πίσω, με χειροπέδες και απελπισμένος.
Θέλω Να καταγγείλω, οτι ο Χρυσόστομος ΔΕΝ ΕΤΡΩΓΕ. ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΑΝΕ ΝΑ ΦΑΕΙ.
Την επόμενη μέρα, με πήρε τηλέφωνο και μου ειπε οτι τον μεταφέρουν στο ΑΤ Αναβύσσου. Επρεπε να παω για να υπογραψει εξουσιοδοτήσεις και να τον δω, να του πάω ρούχα..τα γυαλια του, ένα βιβλίο.
Του πήρα σουβλάκια και καφέ. Μπαινοντας όμως στο επισκεπτήριο, δεν τον αφήσανε να βγει καθόλου απο το κελί. Επρεπε να στεκομαι 10 μέτρα μακρια απο την σιδερένια πορτα και να του μιλω. Επρεπε να του δίνει η αστυνομικός τα πραγματα ένα ένα, αφου τα ζητούσε.
Τον υποχρέωσε να συμπληρωσει τις εξουσιοδοτήσεις για τον δικηγόρο, όρθιος, ακουμπώντας πάνω στην σιδερένια πορτα. Ευτυχως ειχε τωρα γυαλιά.
Απελπίστηκα..τον έβλεπα γερασμένο και τρομαγμένο.
Η αστυφύλακας, λιγο πριν παω, μιλουσε με delivery και παρηγγελνε καφε.
Οταν την παρακάλεσα να δειξει ανθρωπια κι οταν της ειπα, οτι αυτός ο ανθρωπος, δεν ειναι εγκληματίας, δε συγκινήθηκε.
Μου εφτιαξε τα γνησια υπογραφής που για καλή μου τύχη, εγιναν πραγματικότητα, γιατί ο φίλος μου ο δικηγόρος, έμαθε απο τις γνωριμίες του, τον αριθμό αποφασης. Μου τον ειχε στειλει σε μήνυμα.
Διαφορετικά, δεν θα ειχα εξουσιοδοτήσεις. Δεν ειχα δικογραφία, δεν ήξερε ο δικηγορος μας ουτε το νουμερο απόφασης.Εφυγα, στο μαυρο μου χάλι και δεν μπορω ακομα να ξεχασω την εικονα του ανθρωπου αυτου, μέσα απο ενα παραθυράκι 20Χ20 εκατοστά.
Την άλλη μέρα,Κυριακή, πηγα πρωι στο επισκεπτήριο. Η διαδρομή ειναι 1,5 ωρα.Του πήγα καφέ. Μου ειχε πει απο το τηλέφωνο οτι θα του δωσουν να φάει κι ετσι, δεν πηρα φαγητό μαζι. Μονο καφέ. Αργοτερα εμαθα οτι το φαγητό ηταν απαισιο και ηρθε στις 8 το βράδυ. Ηταν η πρωτη και η τελευταια του φορα που εφαγ.Καθε φορα που ηταν να φαει, τον βαζανε και υπέγραφε το χαρτί αλλα τον μετακινουσαν, μια σε αλλο τμημα, μια στη σημανση, κανεις δεν σκεφτηκε οτι αυτος ο ανθρωπος ειναι νηστικός...
Αυτή τη φορά, ο αστυνομικός υπηρεσίας, ηταν ο Ανδρέας. Ενα παιδί, που ηταν ανθρωπος. "Δεν προβλέπεται μου είπε, αλλα θα τον βγάλω απο το κελί να μιλησετε σαν άνθρωποι" Κι ετσι, καθίσαμε και μιλησαμε και καποια στιγμή, μου ειπε, "μη φευγεις ακομα δεν θέλω να μπω μεσα εκει" Εφυγα λιγο αργότερα, αφου προσπάθησα να τον εμψυχώσω..δε του ειπα την αλήθεια που ειχα μαθει απο εναν δικηγόρο φιλο μου, που εχει γνωριμίες..θα το στέλνανε την δευτέρα στην Νεάπολη Κρήτης. Ειχε εκδοθεί φυλακιστήριο.
Πήρα τηλέφωνο το ΑΤ Αλιμου. Σε αυτό ήταν "χρεωμένος" αυτός ο ..εγκληματίας.
Κατι πολυ σημαντικο, ειναι οτι μεσα στις μετακινησεις του, ακουγε τους ασυρμάτους..."ο διοικητής σημερα θελει 4 προσαγωγές απο τον καθενα"
Πηρα λοιπον τηλεφωνο το Αλιμου.Τους ειπα οτι την Δευτέρα, θα ασκηθει εφεση και ανακοπή εκτελεσης ποινης και τους παρακάλεσα να αναβάλουν την μεταγωγή. Ακουσα ενα "ΟΧΙ"
Δευτέρα πρωί, ειμαι 8,30 η ώρα στην Ευελπίδων. Παιρνει ο δικηγορος δικογραφία και κανει την εφεση. Μένει η εκδικαση της αναστολής εκτέλεσης ποινης. Εχω ετοιμασει ενα φάκελο με αποδεικτικα. Ο σκοπός ηταν να αποδειξουμε την ανεπανορθωτη βλάβη που θα υποστει ή οικογένεια μας.. Πάει 13,00 μμ και ακομα δεν εχει εκδικαστει.
Σαν απο θαυμα, εχω μαζι μου, μια γνωμάτευση για την ανίατη ασθένεια μου. Μεγαλοβλαστική αναιμία. Κι ετσι, σαν μάρτυρας, με ρωταει η Εισαγγελέας και η Προεδρος "γιατι θα υποστει ανεπανόρθωτη βλάβη η οικογένειά σας, εαν φυλακιστεί ο συζυγός σας;" Και την κοιτάω στα μάτια και της απάντησα. Θέλετε να μάθετε τι; δεν θυμάμαι..θυμάμαι μονο οτι η αποφαση βγηκε. ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ.
Παιρνουμε το χαρτι αποφυλάκισης χάρη σε γνωριμία μέσα στην Ευελπίδων, στα χερια μας, στις 2,30μμ. Λειπει η σφραγίδα, του εισαγγελέα! ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ..αλλα..εχουν σχολάσει. Ο απογευματινός εισαγγελέας, θα ερθει στις 5-5,30μμ...
Ο Χρυσόστομος μου κάνει το τελευταιο του τηλεφωνημα "Κυριακή, με πάνε στο μεταγωγών, ακους; Θα φυγω Κρητη" Του ειπα οτι "αν τελικά φυγεις, εγω θα ειμαι στο πλοιο. Κάνε κουραγιο" Αυτο ήταν. Το τηλεφωνο απενεργοποιηθηκε.
Ο δικηγορος μου, περιμενε λοιπον, με την αποφυλάκιση για μια σφραγίδα.
Και παιρνω την απόφαση να παω στο μεταγωγων με μια φωτοτυπία χωρις σφραγίδα.
Ειμαι εκει στις 5μμ. Μπαινω μέσα και παω στο αξιωματικό υπηρεσίας.
"Κυριε Βασίλη", του λεω, "ειμαι η συζυγος του κρατουμενου και σας εφερα φωτοτυπία της αποφασης χωρις την σφραγίδα. Το πρωτοτυπο χαρτι ερχεται στις 6μμ. Μπορουσα να σας το στειλω με φαξ, αλλα ήθελα να με δειτε στα μάτια. Ηθελα να δειτε ποια ειμαι και να πιστεψετε, οτι δεν θα σας εβαζα σε παραβαση καθηκοντος, η αποφυλάκιση ειναι αληθινη και το πρωτοτυπο θα αργησει λιγο ακομα, σας παρακαλώ, καντε οτι νομίζετε..ξέρω οτι ο αντρας μου θα περασει απο εδω για να τον στειλετε Κρητη, θα περιμένω το δικηγορο εδω"
Ο Βασίλης χλώμιασε και κομπιαζοντας απάντησε "εχουμε καθυστερηση κυρία μου, πιστευω οτι θα προλάβετε, κοιταζοντας τους συναδέλφους του.Το πλοιο φευγει στις 9 το βραδυ, προλαβαινω να τον στειλω ακομα κι αν φυγει στις 7μμ"
Και ετσι, ο Χρυσόστομος βρισκεται σπίτι του, αλλα δεν ξέρω, αν θα το ξεχάσει αυτό που πέρασε ποτέ.
Ο γιος μου, ξαναμίλησε και μου εδωσε το χέρι του, οταν μπηκα στο σπιτι και του ειπα μια κουβέντα "Παιδί μου, να θυμάσαι, ότι μέχρι τελευταια στιγμή πρεπει να αγωνίζεσαι για τον στοχο και κατι πολυ σημαντικό, οτι η ενότητα, ειναι ο μεγαλύτερος νικητής."
Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Ελένη, που μου συμπαραστάθηκε και ολους σας.
Εγω αδέλφια, ειμαι πολυτιμος συμμαχος. Γιατί, δεν εχω πια αγνοια για το οτι δεν υπάρχει κράτος, το συνειδητοποιησα και δεν φοβάμαι πια, οσο εχω ανθρωπους που με αγαπουν. Αλοιμονο στους μονάχους..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου